Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

whirl about

  • 1 rotō

        rotō āvī, ātus, āre    [rota], to turn round, swing round, whirl about: Learchum More fundae, O.: ensem Fulmineum, brandish, V.: telum, L.: flammae fumum, H.: circum caput igne rotato, circling, O.: nivibus rotatis, revolving, O.—Rarely intrans, to turn, roll, revolve: saxa rotantia, V.
    * * *
    rotare, rotavi, rotatus V
    whirl round; revolve, rotate

    Latin-English dictionary > rotō

  • 2 verso

    verso ( vorso), āvi, ātum, 1 ( inf. vorsarier, Plaut. Poen. 1, 2, 53), v. freq. a. [verto], to turn, wind, twist, or whirl about often or violently (freq. and class.; syn.: verto, contorqueo).
    I.
    Lit.: qui caelum versat stellis fulgentibus aptum, Enn. ap. Macr. 6, 1 (Ann. v. 30 Vahl.): Sisyphus versat Saxum, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10:

    turbinem puer,

    Tib. 1, 5, 4:

    turdos in igni,

    Hor. S. 1, 5, 72:

    ova non acri favillā,

    Ov. M. 8, 667:

    cum versati appositi essent pisces,

    Quint. 6, 3, 90:

    vinclorum inmensa volumina,

    Verg. A. 5, 408:

    manum,

    Ov. M. 12, 493:

    lumina,

    id. ib. 5, 134; 6, 247;

    7, 579: cardinem,

    id. ib. 4, 93:

    fusum,

    id. ib. 4, 221;

    6, 22: corpus,

    id. Am. 1, 2, 4:

    sortem urnā,

    to shake, Hor. C. 2, 3, 26:

    ligonibus glaebas,

    to turn up, hoe, id. ib. 3, 6, 39; so,

    rura (juvenci),

    Prop. 4 (5), 1, 129:

    terram,

    Ov. R. Am. 173:

    desectum gramen,

    hay, id. M. 14, 646:

    currum in gramine,

    i. e. to wheel about, Verg. A. 12, 664:

    oves,

    to drive about, pasture, id. E. 10, 68:

    pulsat versatque Dareta,

    id. A. 5, 460:

    me versant in litore venti,

    id. ib. 6, 362: vos exemplaria Graeca Nocturnā versate manu, versate diurnā, turn them over, i. e. read, study them, Hor. A. P. 269:

    et nummulario non ex fide versanti pecunias manus amputavit,

    handling, accounting for, Suet. Galb. 9.—With se, or mid., to turn one's self often, to turn, revolve, etc.: versabat se in utramque partem, non solum mente, verum etiam corpore, Cic. Verr. 2, 2, 30, § 74.—Prov.:

    satis diu jam hoc saxum vorso,

    I have wasted time enough with this man, Ter. Eun. 5, 8, 55.—Mid.:

    mundum versari circum axem caeli,

    Cic. N. D. 1, 20, 52:

    qui (orbes) versantur retro,

    id. Rep. 6, 17, 17:

    pars superior mundi non versatur in turbinem,

    Sen. Ira, 3, 6, 1:

    suāpte naturā et cylindrum volvi et versari turbinem putat,

    Cic. Fat. 18, 42:

    ne versari aves possent,

    Col. 8, 7, 1.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to turn, twist, bend:

    versare suam naturam et regere ad tempus atque huc et illuc torquere et flectere,

    Cic. Cael. 6, 13:

    ad omnem malitiam et fraudem versare mentem suam coepit,

    id. Clu. 26, 70:

    eadem multis modis,

    id. Or. 40, 137:

    causas,

    i. e. to treat, manage, id. ib. 9, 31; Quint. 10, 5, 9; cf. absol.:

    non mille figuris variet ac verset (orator)?

    id. 5, 14, 32:

    verba,

    to pervert, alter, Cic. Fin. 4, 20, 56:

    fors omnia versat,

    turns, changes, Verg. E. 9, 5;

    so mid.: versatur celeri Fors levis orbe rotae,

    Tib. 1, 5, 70:

    huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, etc.,

    Cic. Fin. 2, 31, 99:

    in quo, utrum respondebo, verses te huc atque illuc necesse est,

    id. ib. 5, 28, 86:

    versabat se ad omnis cogitationes,

    Curt. 6, 6, 27.—
    2.
    In partic. (rare in Cic.).
    a.
    Qs. to turn upside down, i. e. to discompose, disturb, vex, agitate:

    versabo ego illum hodie, si vivo, probe,

    Plaut. Bacch. 4, 5, 6; id. Pers. 5, 2, 17:

    haerere homo, versari, rubere,

    to be disturbed, Cic. Verr. 2, 2, 76, § 187: si quid te adjuero curamve levasso Quae nunc te coquit et versat in pectore fixa, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1 (Ann. v. 340 Vahl.):

    miserum toto cubili,

    Prop. 1, 14, 21:

    illum toto versant suspiria lecto,

    id. 2, 22, 47 (3, 16, 5):

    odiis domos,

    to overthrow, ruin, subvert, Verg. A. 7, 336:

    ille placet, versatque domum, neque verbera sentit,

    i. e. disturbs without being punished, Ov. Am. 2, 2, 29:

    sic fortuna in contentione et certamine utrumque versavit, ut alter alteri inimicus auxilio salutique esset,

    alternated with, treated each in turn, Caes. B. G. 5, 44 fin.:

    pectora,

    id. ib. 2, 45:

    muliebrem animum in omnes partes,

    Liv. 1, 58, 3:

    patrum animos,

    id. 1, 17, 1:

    pectora (nunc indignatio nunc pudor),

    id. 2, 45, 5; cf.:

    spesque timorque animum versat utroque modo,

    Prop. 3, 17 (4, 16), 12.—
    b.
    To turn over a thing in the mind, to think over, meditate, or reflect upon, revolve, consider; to transact, carry on (cf.:

    volvo, agito): multas res simitu in meo corde vorso,

    Plaut. Trin. 2, 1, 1:

    versarent in animis secum unamquamque rem,

    Liv. 3, 34, 4:

    illa dolos dirumque nefas in pectere versat, Certa mori,

    Verg. A. 4, 563; so,

    dolos,

    id. ib. 2, 62:

    versate diu, quid ferre recusent, Quid valeant umeri,

    Hor. A. P. 39:

    ubi maxima rerum momenta versantur,

    Quint. 8, 3, 13:

    versenturque omni modo numeri,

    examined, considered, id. 10, 3, 5; 10, 5, 9:

    somnia decies,

    to interpret, Prop. 2, 4, 16:

    multum igitur domi ante versandi sunt (testes), variis percontationibus, etc.,

    examined, practised, Quint. 5, 7, 11.—
    II.
    Transf., in the mid. form, versor ( vor-sor), ātus, 1, prop. to move about in a place, i. e. to dwell, live, remain, stay, abide, be in a place or among certain persons; constr. most freq. with in aliquā re; also with inter, intra, apud, and cum.
    A.
    Lit.:

    vorsari crebro hic cum viderent me domi,

    Plaut. Am. prol. 128:

    in medio pariete,

    id. Cas. 1, 52:

    non ad solarium, non in campo, non in conviviis versatus est,

    Cic. Quint. 18, 59:

    in fundo,

    id. Mil. 20, 53:

    in castris,

    Caes. B. G. 2, 24:

    inter aciem,

    id. ib. 1, 52; cf.:

    nec versari inter eos sine dedecore potero,

    Cic. Att. 10, 8, 3:

    intra vallum,

    Caes. B. C. 3, 96:

    alicui inter femina,

    Suet. Tib. 44:

    nobiscum versari jam diutius non potes,

    Cic. Cat. 1, 5, 10;

    apud praefectos regis,

    Nep. Con. 2, 4.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to be; to be circumstanced or situated:

    nescis, quantis in malis vorser miser,

    Ter. And. 4, 1, 25:

    certe ego te in medio versantem turbine leti Eripui,

    Cat. 64, 149:

    ergo illi nunc in pace versantur,

    Cic. Phil. 8, 2, 6:

    in clarissimā luce,

    id. Off. 2, 13, 44:

    Minturnenses aeternā in laude versantur,

    id. Planc. 10, 26:

    in simili culpā,

    Caes. B. C. 3, 110:

    mihi ante oculos dies noctesque versaris,

    Cic. Fam. 14, 2, 3:

    nec versantur omnino scripta eorum inter manus hominum,

    i. e. are read, Dig. 1, 2, 2.—Of abstract subjects: numquam tibi populi Romani dignitas, numquam species ipsa hujusmodi multitudinis in oculis animoque versata est? Cic. Verr. 2, 5, 55, § 144:

    mors, exsilium mihi ob oculos versabantur,

    id. Sest. 21, 47:

    haec omnia in eodem errore versantur,

    id. N. D. 3, 10, 25; id. Tusc. 1, 44, 107:

    aliquid in dubitatione versatur,

    id. Rep. 2, 15, 29:

    Mithridaticum bellum, in multā varietate versatum,

    waged with many vicissitudes, id. Arch. 9, 21.—
    2.
    In partic., to occupy or busy one's self with any action, to be engaged in any thing.
    a.
    Of persons.
    (α).
    With in and abl. (class.):

    opifices omnes in sordidā arte versantur,

    Cic. Off. 1, 42, 150:

    in omnibus ingenuis artibus,

    id. Fam. 4, 3, 4:

    versabor in re difficili,

    id. Leg. 3, 15, 33:

    in re publicā atque in his vitae periculis laboribusque,

    id. Arch. 12, 30;

    ullā in cogitatione acrius ac diligentius versari,

    id. Rep. 1, 22, 35:

    si diutius in hoc genere verser,

    id. ib. 1, 46, 70:

    multum in imperiis,

    Nep. Milt. 8, 2.—
    (β).
    With circa and acc. (post-Aug.):

    circa mensuras ac numeros non versabitur (orator)?

    Quint. 2, 21, 19.—
    (γ).
    With inter:

    inter arma ac studia versatus,

    Vell. 1, 13, 3.—
    b.
    Of abstract subjects.
    (α).
    With in and abl. (class.):

    haec omnia in eodem quo illa Zenonis errore versantur,

    depend on, Cic. N. D. 3, 10, 25:

    dicendi omnis ratio in hominum more et sermone versatur,

    is occupied with, concerns, Cic. de Or. 1, 3, 12:

    ejus omnis oratio versata est in eo, ut, etc.,

    id. ib. 1, 57, 244; cf.:

    imitatio est posita fere in eludendo, sed versatur etiam in factis,

    Quint. 9, 2, 58: ipsae res in perfacili cognitione versantur Cic. Or. 35, 122;

    quae omnes artes in veri investigatione versantur,

    id. Off. 1, 6, 19:

    omnia quae in causā versarentur,

    Quint. 7, 1, 4:

    epilogi omnes in eādem fere materiā versari solent,

    id. 7, 4, 19; 2, 4, 1:

    praejudiciorum vis omnis tribus in generibus versatur,

    id. 5, 2, 1.—
    (β).
    With circa and acc. (post-Aug.):

    haec pars (tragoedia) circa iram, odium, metum, miserationem fere tota versatur,

    Quint. 6, 2, 20:

    circa quae versari videatur omnis quaestio,

    id. 3, 6, 23:

    quidam circa res omnes, quidam circa civiles modo versari rhetoricen putaverunt,

    id. 2, 15, 15.—
    (γ).
    With abl.:

    itaque (finitio) pluribus legibus isdem quibus conjectura versatur,

    Quint. 7, 3, 1 (dub.; Halm, ex conj. in isdem).—
    c.
    Part. perf.:

    homo in aliis causis exercitatus et in hac multum et saepe versatus,

    Cic. Quint. 1, 3:

    viri in rerum publicarum varietate versati,

    id. Rep. 3, 3, 4:

    semper inter arma ac studia versatus,

    Vell. 1, 13, 3.— Absol.:

    is missum ad dilectus agendos Agricolam integreque ac strenue versatum praeposuit, etc.,

    Tac. Agr. 7.

    Lewis & Short latin dictionary > verso

  • 3 vorsor

    verso ( vorso), āvi, ātum, 1 ( inf. vorsarier, Plaut. Poen. 1, 2, 53), v. freq. a. [verto], to turn, wind, twist, or whirl about often or violently (freq. and class.; syn.: verto, contorqueo).
    I.
    Lit.: qui caelum versat stellis fulgentibus aptum, Enn. ap. Macr. 6, 1 (Ann. v. 30 Vahl.): Sisyphus versat Saxum, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10:

    turbinem puer,

    Tib. 1, 5, 4:

    turdos in igni,

    Hor. S. 1, 5, 72:

    ova non acri favillā,

    Ov. M. 8, 667:

    cum versati appositi essent pisces,

    Quint. 6, 3, 90:

    vinclorum inmensa volumina,

    Verg. A. 5, 408:

    manum,

    Ov. M. 12, 493:

    lumina,

    id. ib. 5, 134; 6, 247;

    7, 579: cardinem,

    id. ib. 4, 93:

    fusum,

    id. ib. 4, 221;

    6, 22: corpus,

    id. Am. 1, 2, 4:

    sortem urnā,

    to shake, Hor. C. 2, 3, 26:

    ligonibus glaebas,

    to turn up, hoe, id. ib. 3, 6, 39; so,

    rura (juvenci),

    Prop. 4 (5), 1, 129:

    terram,

    Ov. R. Am. 173:

    desectum gramen,

    hay, id. M. 14, 646:

    currum in gramine,

    i. e. to wheel about, Verg. A. 12, 664:

    oves,

    to drive about, pasture, id. E. 10, 68:

    pulsat versatque Dareta,

    id. A. 5, 460:

    me versant in litore venti,

    id. ib. 6, 362: vos exemplaria Graeca Nocturnā versate manu, versate diurnā, turn them over, i. e. read, study them, Hor. A. P. 269:

    et nummulario non ex fide versanti pecunias manus amputavit,

    handling, accounting for, Suet. Galb. 9.—With se, or mid., to turn one's self often, to turn, revolve, etc.: versabat se in utramque partem, non solum mente, verum etiam corpore, Cic. Verr. 2, 2, 30, § 74.—Prov.:

    satis diu jam hoc saxum vorso,

    I have wasted time enough with this man, Ter. Eun. 5, 8, 55.—Mid.:

    mundum versari circum axem caeli,

    Cic. N. D. 1, 20, 52:

    qui (orbes) versantur retro,

    id. Rep. 6, 17, 17:

    pars superior mundi non versatur in turbinem,

    Sen. Ira, 3, 6, 1:

    suāpte naturā et cylindrum volvi et versari turbinem putat,

    Cic. Fat. 18, 42:

    ne versari aves possent,

    Col. 8, 7, 1.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to turn, twist, bend:

    versare suam naturam et regere ad tempus atque huc et illuc torquere et flectere,

    Cic. Cael. 6, 13:

    ad omnem malitiam et fraudem versare mentem suam coepit,

    id. Clu. 26, 70:

    eadem multis modis,

    id. Or. 40, 137:

    causas,

    i. e. to treat, manage, id. ib. 9, 31; Quint. 10, 5, 9; cf. absol.:

    non mille figuris variet ac verset (orator)?

    id. 5, 14, 32:

    verba,

    to pervert, alter, Cic. Fin. 4, 20, 56:

    fors omnia versat,

    turns, changes, Verg. E. 9, 5;

    so mid.: versatur celeri Fors levis orbe rotae,

    Tib. 1, 5, 70:

    huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, etc.,

    Cic. Fin. 2, 31, 99:

    in quo, utrum respondebo, verses te huc atque illuc necesse est,

    id. ib. 5, 28, 86:

    versabat se ad omnis cogitationes,

    Curt. 6, 6, 27.—
    2.
    In partic. (rare in Cic.).
    a.
    Qs. to turn upside down, i. e. to discompose, disturb, vex, agitate:

    versabo ego illum hodie, si vivo, probe,

    Plaut. Bacch. 4, 5, 6; id. Pers. 5, 2, 17:

    haerere homo, versari, rubere,

    to be disturbed, Cic. Verr. 2, 2, 76, § 187: si quid te adjuero curamve levasso Quae nunc te coquit et versat in pectore fixa, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1 (Ann. v. 340 Vahl.):

    miserum toto cubili,

    Prop. 1, 14, 21:

    illum toto versant suspiria lecto,

    id. 2, 22, 47 (3, 16, 5):

    odiis domos,

    to overthrow, ruin, subvert, Verg. A. 7, 336:

    ille placet, versatque domum, neque verbera sentit,

    i. e. disturbs without being punished, Ov. Am. 2, 2, 29:

    sic fortuna in contentione et certamine utrumque versavit, ut alter alteri inimicus auxilio salutique esset,

    alternated with, treated each in turn, Caes. B. G. 5, 44 fin.:

    pectora,

    id. ib. 2, 45:

    muliebrem animum in omnes partes,

    Liv. 1, 58, 3:

    patrum animos,

    id. 1, 17, 1:

    pectora (nunc indignatio nunc pudor),

    id. 2, 45, 5; cf.:

    spesque timorque animum versat utroque modo,

    Prop. 3, 17 (4, 16), 12.—
    b.
    To turn over a thing in the mind, to think over, meditate, or reflect upon, revolve, consider; to transact, carry on (cf.:

    volvo, agito): multas res simitu in meo corde vorso,

    Plaut. Trin. 2, 1, 1:

    versarent in animis secum unamquamque rem,

    Liv. 3, 34, 4:

    illa dolos dirumque nefas in pectere versat, Certa mori,

    Verg. A. 4, 563; so,

    dolos,

    id. ib. 2, 62:

    versate diu, quid ferre recusent, Quid valeant umeri,

    Hor. A. P. 39:

    ubi maxima rerum momenta versantur,

    Quint. 8, 3, 13:

    versenturque omni modo numeri,

    examined, considered, id. 10, 3, 5; 10, 5, 9:

    somnia decies,

    to interpret, Prop. 2, 4, 16:

    multum igitur domi ante versandi sunt (testes), variis percontationibus, etc.,

    examined, practised, Quint. 5, 7, 11.—
    II.
    Transf., in the mid. form, versor ( vor-sor), ātus, 1, prop. to move about in a place, i. e. to dwell, live, remain, stay, abide, be in a place or among certain persons; constr. most freq. with in aliquā re; also with inter, intra, apud, and cum.
    A.
    Lit.:

    vorsari crebro hic cum viderent me domi,

    Plaut. Am. prol. 128:

    in medio pariete,

    id. Cas. 1, 52:

    non ad solarium, non in campo, non in conviviis versatus est,

    Cic. Quint. 18, 59:

    in fundo,

    id. Mil. 20, 53:

    in castris,

    Caes. B. G. 2, 24:

    inter aciem,

    id. ib. 1, 52; cf.:

    nec versari inter eos sine dedecore potero,

    Cic. Att. 10, 8, 3:

    intra vallum,

    Caes. B. C. 3, 96:

    alicui inter femina,

    Suet. Tib. 44:

    nobiscum versari jam diutius non potes,

    Cic. Cat. 1, 5, 10;

    apud praefectos regis,

    Nep. Con. 2, 4.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to be; to be circumstanced or situated:

    nescis, quantis in malis vorser miser,

    Ter. And. 4, 1, 25:

    certe ego te in medio versantem turbine leti Eripui,

    Cat. 64, 149:

    ergo illi nunc in pace versantur,

    Cic. Phil. 8, 2, 6:

    in clarissimā luce,

    id. Off. 2, 13, 44:

    Minturnenses aeternā in laude versantur,

    id. Planc. 10, 26:

    in simili culpā,

    Caes. B. C. 3, 110:

    mihi ante oculos dies noctesque versaris,

    Cic. Fam. 14, 2, 3:

    nec versantur omnino scripta eorum inter manus hominum,

    i. e. are read, Dig. 1, 2, 2.—Of abstract subjects: numquam tibi populi Romani dignitas, numquam species ipsa hujusmodi multitudinis in oculis animoque versata est? Cic. Verr. 2, 5, 55, § 144:

    mors, exsilium mihi ob oculos versabantur,

    id. Sest. 21, 47:

    haec omnia in eodem errore versantur,

    id. N. D. 3, 10, 25; id. Tusc. 1, 44, 107:

    aliquid in dubitatione versatur,

    id. Rep. 2, 15, 29:

    Mithridaticum bellum, in multā varietate versatum,

    waged with many vicissitudes, id. Arch. 9, 21.—
    2.
    In partic., to occupy or busy one's self with any action, to be engaged in any thing.
    a.
    Of persons.
    (α).
    With in and abl. (class.):

    opifices omnes in sordidā arte versantur,

    Cic. Off. 1, 42, 150:

    in omnibus ingenuis artibus,

    id. Fam. 4, 3, 4:

    versabor in re difficili,

    id. Leg. 3, 15, 33:

    in re publicā atque in his vitae periculis laboribusque,

    id. Arch. 12, 30;

    ullā in cogitatione acrius ac diligentius versari,

    id. Rep. 1, 22, 35:

    si diutius in hoc genere verser,

    id. ib. 1, 46, 70:

    multum in imperiis,

    Nep. Milt. 8, 2.—
    (β).
    With circa and acc. (post-Aug.):

    circa mensuras ac numeros non versabitur (orator)?

    Quint. 2, 21, 19.—
    (γ).
    With inter:

    inter arma ac studia versatus,

    Vell. 1, 13, 3.—
    b.
    Of abstract subjects.
    (α).
    With in and abl. (class.):

    haec omnia in eodem quo illa Zenonis errore versantur,

    depend on, Cic. N. D. 3, 10, 25:

    dicendi omnis ratio in hominum more et sermone versatur,

    is occupied with, concerns, Cic. de Or. 1, 3, 12:

    ejus omnis oratio versata est in eo, ut, etc.,

    id. ib. 1, 57, 244; cf.:

    imitatio est posita fere in eludendo, sed versatur etiam in factis,

    Quint. 9, 2, 58: ipsae res in perfacili cognitione versantur Cic. Or. 35, 122;

    quae omnes artes in veri investigatione versantur,

    id. Off. 1, 6, 19:

    omnia quae in causā versarentur,

    Quint. 7, 1, 4:

    epilogi omnes in eādem fere materiā versari solent,

    id. 7, 4, 19; 2, 4, 1:

    praejudiciorum vis omnis tribus in generibus versatur,

    id. 5, 2, 1.—
    (β).
    With circa and acc. (post-Aug.):

    haec pars (tragoedia) circa iram, odium, metum, miserationem fere tota versatur,

    Quint. 6, 2, 20:

    circa quae versari videatur omnis quaestio,

    id. 3, 6, 23:

    quidam circa res omnes, quidam circa civiles modo versari rhetoricen putaverunt,

    id. 2, 15, 15.—
    (γ).
    With abl.:

    itaque (finitio) pluribus legibus isdem quibus conjectura versatur,

    Quint. 7, 3, 1 (dub.; Halm, ex conj. in isdem).—
    c.
    Part. perf.:

    homo in aliis causis exercitatus et in hac multum et saepe versatus,

    Cic. Quint. 1, 3:

    viri in rerum publicarum varietate versati,

    id. Rep. 3, 3, 4:

    semper inter arma ac studia versatus,

    Vell. 1, 13, 3.— Absol.:

    is missum ad dilectus agendos Agricolam integreque ac strenue versatum praeposuit, etc.,

    Tac. Agr. 7.

    Lewis & Short latin dictionary > vorsor

  • 4 versō or vorsō

        versō or vorsō āvī, ātus, āre, freq.    [verto], to turn often, keep turning, handle, whirl about, turn over: Sisyphus versat Saxum, C. poët.: turdos in igni, H.: Ova non acrifavillā, O.: vinclorum volumina, V.: pollice fusum, O.: sortem urnā, shake, H.: ligonibus glaebas, break up, H.: desectum gramen, i. e. make hay, O.: currum in gramine, i. e. wheel about, V.: oves, pasture, V.: exemplaria Graeca, i. e. peruse, H.: versabat se in utramque partem, i. e. kept displaying hesitation: qui (orbes) versantur retro.—Prov.: satis diu iam hoc saxum vorso (alluding to Sisyphus), i. e. I have wasted time enough with this man, T.—In pass, to move about, dwell, live, remain, stay, abide, be: non ad solarium, non in campo versatus est: inter aciem, Cs.: intra vallum, Cs.: apud praefectos regis, N.—Fig., to turn, twist, bend, manage, direct: versare suam naturam et regere ad tempus: multis modis eadem: verba, i. e. to pervert: fors omnia versat, changes, V.: huc et illuc vos: se ad omnīs cogitationes, Cu.—To upturn, discompose, disturb, vex, agitate: haerere homo, versari, to be disturbed: odiis domos, subvert, V.: domum, O.: sic fortuna utrumque versavit, ut, etc., i. e. treated each in turn, Cs.: in omnes partes muliebrem animum, L.—To turn over, think over, reflect upon, revolve, consider, meditate: in animis secum unamquamque rem, L.: nefas in pectore, V.: versate diu, quid ferre recusent, Quid valeant umeri, H.— Pass, to be, be circumstanced, be situated: nescis, quantis in malis vorser miser, T.: ergo illi nunc in pace versantur: in simili culpā, Cs.: mihi ante oculos dies noctīsque versaris: Mithridaticum bellum, in multā varietate versatum, waged with many vicissitudes: partes, in quibus irae libidinesque versentur.—To occupy oneself, be engaged, be busied, be employed: homo saepe in Caede versatus: qui in re p. versamur: multum in imperiis, N.: is missum ad dilectūs agendos Agricolam integreque ac strenue versatum praeposuit, etc., i. e. having fulfilled his mission honorably, etc., Ta.—To be concerned, belong, depend, turn: haec omnia in eodem quo illa Zenonis errore versantur: dicendi omnis ratio in hominum more et sermone versatur.

    Latin-English dictionary > versō or vorsō

  • 5 circumversor

    circumversari, circumversatus sum V DEP
    turn about repeatedly; spin/whirl about/around

    Latin-English dictionary > circumversor

  • 6 circumvorsor

    circumvorsari, circumvorsatus sum V DEP
    turn about repeatedly; spin/whirl about/around

    Latin-English dictionary > circumvorsor

  • 7 roto

    rŏto, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [rota].
    I.
    Act., to turn a thing round like a wheel; to swing round, whirl about ( poet. and in post-Aug. prose; cf. torqueo).
    A.
    Lit.:

    Learchum bis terque per auras More rotat fundae,

    Ov. M. 4, 517; cf. id. ib. 9, 217; id. A. A. 2, 374:

    jactare caput et comas excutientem rotare, fanaticum est,

    Quint. 11, 3, 71:

    sanguineos orbes (i. e. oculos),

    to roll about, Val. Fl. 4, 235: ensem fulmineum, to brandish (in order to add force to the blow), Verg. A. 9, 441:

    telum,

    Liv. 42, 65, 10:

    telum in ora loquentis,

    Stat. Th. 9, 802:

    clipeum, Val Fl. 6, 551: saxa,

    Sen. Q. N. 3, 27, 6:

    flammam (venti),

    Lucr. 6, 202; cf.:

    (venti) trudunt res ante rapidique rotanti turbine portant,

    in a whirling tornado, id. 1, 295:

    flammae fumum,

    Hor. C. 4, 11, 11:

    se in vulnus (ursa),

    Luc. 6, 222:

    conreptum rotatumque sternit,

    Plin. 8, 16, 19, § 51.— Mid., to turn or go round in a circle, to roll round, revolve:

    Tyrrheni greges circumque infraque rotantur,

    Stat. Achill. 1, 56:

    circum caput igne rotato,

    Ov. M. 12, 296:

    poterisne rotatis Obvius ire polis?

    id. ib. 2, 74; cf.:

    nivibus rotatis (with glomerari),

    id. ib. 9, 221: sphaerico motu in orbem rotari, Macr Somn. Scip. 2, 14, 31.—
    * B.
    Trop.:

    aut curtum sermone rotato Torqueat enthymema,

    round, compact, concise, Juv. 6, 449:

    sic ordinem fati rerum aeterna series rotat,

    Sen. Q. N. 2, 35, 2.—
    II.
    Neutr., = rotari, to turn or roll round, to revolve (very rare):

    parte ex aliā, quā saxa rotantia late Impulerat torrens,

    Verg. A. 10, 362 Serv. (cf.:

    volventia plaustra,

    id. G. 1, 163);

    so of a peacock spreading its tail out like a wheel,

    Col. 8, 11, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > roto

  • 8 torqueō

        torqueō (old inf. torquērier, H., Pr.), torsī, tortus, ēre    [TARC-], to turn, turn about, turn away, twist, bend, wind: cervices oculosque: ab obscenis sermonibus aurem, H.: ad sonitum vocis vestigia, V.: ferro capillos, i. e. curl, O.: stamina pollice, spin, O.: tenui praegnatem pollice fusum, Iu.: taxos in arcūs, bend, V.: tegumen torquens inmane leonis, wrapping about him, V.: cum terra circum axem se torqueat.—Poet.: torquet medios nox umida cursūs, i. e. has half-finished, V. — To whirl around, whirl, wield, brandish, fling with force, hurl: hastas lacertis: lapidem, H.: amnis torquet sonantia saxa, V.: in hunc hastam, O.: telum aurata ad tempora, V.: sibila, i. e. hiss, Pr.— To twist awry, misplace, turn aside, distort: quae (festinationes) cum fiant... ora torquentur: ora Tristia temptantum sensu (sapor) torquebit amaro, V.— To wrench on the rack, put to the rack, rack, torture: eculeo torqueri.—Fig., to twist, wrest, distort, turn, bend, direct: suam naturam huc et illuc: oratio ita flexibilis, ut sequatur, quocumque torqueas: verbo ac litterā ius omne.— To rack, torment, torture: te libidines torquent: mitto aurum coronarium, quod te diutissime torsit: equidem dies noctīsque torqueor: Torqueor, infesto ne vir ab hoste cadat, O.: Aeacus torquet umbras, examines, Iu.— To ply, put to the test: (reges) dicuntur torquere mero, quem perspexisse laborant, H.—Of speech, to hurl, fling: curvum sermone rotato enthymema, Iu.
    * * *
    torquere, torsi, tortus V
    turn, twist; hurl; torture; torment; bend, distort; spin, whirl; wind (round)

    Latin-English dictionary > torqueō

  • 9 torqueo

    torquĕo, torsi, tortum, 2 (archaic inf. torquerier, Hor. S. 2, 8, 67), v. a. [Gr. trepô, to turn; cf. atrekês; also Sanscr. tarkus; Gr. atraktos, a spindle; and strephô, to twist], to turn, turn about or away; to twist, bend, wind (class.; syn. converto).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    cervices oculosque,

    Cic. Leg. 2, 15, 39:

    oculum,

    to roll, distort, id. Ac. 2, 25, 80:

    ora,

    to twist awry, id. Off. 1, 36, 131:

    ab obscenis sermonibus aurem,

    Hor. Ep. 2, 1, 127:

    oculos ad moenia,

    Verg. A. 4, 220:

    ad sonitum vocis vestigia,

    id. ib. 3, 669:

    serpens squamosos orbes Torquet,

    Ov. M. 3, 42; cf.

    anguis,

    Verg. G. 3, 38:

    capillos ferro,

    i. e. to curl, frizzle, Ov. A. A. 1, 505:

    stamina pollice,

    id. M. 12, 475:

    remis aquas,

    id. F. 5, 644:

    spumas,

    Verg. A. 3, 208:

    taxos in arcus,

    to bend, id. G. 2, 448:

    tegumen torquens immane leonis,

    winding about him, id. A. 7, 666:

    cum terra circum axem se convertat et torqueat,

    Cic. Ac. 2, 39, 123:

    torta circum bracchia vestis,

    Tac. H. 5, 22.—
    B.
    In partic.
    1.
    To whirl around, to whirl in the act of throwing, to wield, brandish, to fling with force, to hurl (mostly poet.):

    torquet nunc lapidem, nunc ingens machina tignum,

    Hor. Ep. 2, 2, 73:

    amnis torquet sonantia saxa,

    Verg. A. 6, 551:

    stuppea torquentem Balearis verbera fundae,

    id. G. 1, 309:

    jaculum in hostem,

    id. A. 10, 585; Ov. M. 12, 323: hastam in hunc, id. ib 5, 137;

    for which: hastam alicui,

    Val. Fl. 3, 193:

    telum aurata ad tempora,

    Verg. A. 12, 536:

    tela manu,

    Ov. M. 12, 99:

    valido pila lacerto,

    id. F. 2, 11:

    glebas, ramos,

    id. M. 11, 30:

    cum fulmina torquet (Juppiter),

    Verg. A. 4, 208;

    and trop.: cum Juppiter horridus austris Torquet aquosam hiemem,

    id. ib. 9, 671; cf.:

    Eurus nubes in occiduum orbem,

    Luc. 4, 63.—In prose:

    torquere amentatas hastas lacertis,

    Cic. de Or. 1, 57, 242.—
    2.
    To twist awry, misplace, turn aside, distort:

    negat sibi umquam, cum oculum torsisset, duas ex lucernā flammulas esse visas,

    Cic. Ac. 2, 25, 80:

    ora Tristia temptantum sensu (sapor) torquebit amaro,

    Verg. G. 2, 247.—
    3.
    To wrench the limbs upon the rack, to put to the rack or to the torture, to rack, torture (class.):

    ita te nervo torquebo, itidem uti catapultae solent,

    Plaut. Curc. 5, 3, 12:

    eculeo torqueri,

    Cic. Fin. 3, 13, 42:

    aliquem servilem in modum,

    Suet. Aug. 27; cf.:

    ira torquentium,

    Tac. A. 15, 57:

    servum in caput domini,

    against his master, Dig. 48, 18, 1: vinctus tortusve, [p. 1880] Suet. Aug. 40 fin.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to twist, wrest, distort, turn, bend, direct (a favorite expression of Cicero):

    versare suam naturam et regere ad tempus atque huc et illuc torquere ac flectere,

    Cic. Cael. 6, 13:

    torquere et flectere imbecillitatem animorum,

    id. Leg. 1, 10, 29:

    oratio ita flexibilis, ut sequatur, quocumque torqueas,

    id. Or. 16, 52:

    omnia ad suae causae commodum,

    id. Inv. 2, 14, 46:

    verbo ac litterā jus omne torqueri,

    wrested, perverted, id. Caecin. 27, 77:

    sonum,

    to inflect, Auct. Her. 3, 14, 25:

    cuncta tuo qui bella, pater, sub numine torques,

    Verg. A. 12, 180:

    versare sententias, et huc atque illuc torquere,

    Tac. H. 1, 85.—
    B.
    In partic. (acc. to A. 2.), to rack, torment, torture (syn.:

    ango, crucio): tuae libidines te torquent,

    Cic. Par. 2, 18:

    mitto aurum coronarium, quod te diutissime torsit,

    id. Pis. 37, 90: acriter nos tuae supplicationes torserunt, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 1:

    equidem dies noctesque torqueor,

    Cic. Att. 7, 9, 4:

    verbi controversia jam diu torquet Graeculos homines,

    id. de Or. 1, 11, 47; 3, 9, 33:

    stulti malorum memoriā torquentur,

    id. Fin. 1, 17, 57:

    sollicitudine, poenitentia, etc., torquetur mens,

    Quint. 12, 1, 7:

    invidiā vel amore vigil torquebere,

    Hor. Ep. 1, 2, 37; Ov. H. 20, 123:

    torqueor, infesto ne vir ab hoste cadat,

    id. ib. 9, 36; cf. Hor. S. 2, 8, 67:

    Aeacus torquet umbras,

    holds inquisition over, Juv. 1, 9.— Transf.: (reges) dicuntur torquere mero, quem perspexisse laborant, qs. to rack with wine, i. e. to try or test with wine, Hor. A. P. 435; so,

    vino tortus et irā,

    id. Ep. 1, 18, 38.—
    C.
    To hurl, fling (of language):

    curvum sermone rotato enthymema,

    Juv. 6, 449.—Hence, tortus, a, um, P. a., twisted, crooked, contorted, distorted.
    A.
    Lit.:

    via (labyrinthi),

    Prop. 4 (5), 4, 42:

    quercus,

    i. e. a twisted oakgarland, Verg. G. 1, 349.—Hence,
    2.
    Subst.: torta, ae, f., a twisted loaf, a twist, Vulg. 1 Par. 16, 3. —
    * B.
    Trop.:

    condiciones,

    confused, complicated, Plaut. Men. 4, 2, 25. — Adv.: tortē, awry, crookedly:

    torte penitusque remota,

    Lucr. 4, 305 (329).

    Lewis & Short latin dictionary > torqueo

  • 10 verto

    verto ( vorto), ti, sum, 3 ( inf. vortier, Plaut. Rud. 3, 6, 48; Lucr. 1, 710; 2, 927; 5, 1199 al.), v. a. and n. [Sanscr. root vart-, to apply one's self, turn; cf. vart-ukas, round].
    I.
    Act., to turn, to turn round or about (syn.: verso, contorqueo).
    A.
    Lit.:

    (luna) eam partem, quaecumque est ignibus aucta, Ad speciem vertit nobis,

    Lucr. 5, 724:

    speciem quo,

    id. 4, 242:

    ora huc et huc,

    Hor. Epod. 4, 9:

    terga,

    Ov. Tr. 3, 5, 6:

    gradu discedere verso,

    id. M. 4, 338:

    verso pede,

    id. ib. 8, 869:

    pennas,

    i. e. to fly away, Prop. 2, 24, 22 (3, 19, 6):

    cardinem,

    Ov. M. 14, 782:

    fores tacito cardine,

    Tib. 1, 6, 12: cadum, to turn or tip up, Hor. C. 3, 29, 2:

    versā pulvis inscribitur hastā,

    inverted, Verg. A. 1, 478:

    verte hac te, puere,

    Plaut. Ps. 1, 3, 29; cf.:

    verti me a Minturnis Arpinum versus,

    Cic. Att. 16, 10, 1:

    cum haesisset descendenti (virgini) stola, vertit se et recollegit,

    Plin. Ep. 4, 11, 9:

    ante tuos quotiens verti me, perfida, postes,

    Prop. 1, 16, 43:

    Pompeiani se verterunt et loco cesserunt,

    turned about, wheeled about, fled, Caes. B. C. 3, 51; cf.:

    vertere terga,

    to turn one's back, run away, betake one's self to flight, id. B. G. 1, 53; 3, 21; id. B. C. 1, 47; 3, 63 fin.; Liv. 1, 14, 9; cf.

    also: hostem in fugam,

    to put to flight, rout, id. 30, 33, 16;

    Auct. B. Afr. 17: iter retro,

    Liv. 28, 3, 1:

    hiems (piscis) ad hoc mare,

    Hor. Epod. 2, 52: fenestrae in viam versae, turned or directed towards, looking towards, Liv. 1, 41, 4; cf.:

    mare ad occidentem versum,

    id. 36, 15, 9:

    Scytharum gens ab oriente ad septentrionem se vertit,

    Curt. 7, 7, 3:

    (Maeander) nunc ad fontes, nunc in mare versus,

    Ov. M. 8, 165: terram aratro, to turn up or over, to plough, etc., Hor. S. 1, 1, 28:

    ferro terram,

    Verg. G. 1, 147:

    glaebas (aratra),

    Ov. M. 1, 425; 5, 477:

    solum bidentibus,

    Col. 4, 5:

    agros bove,

    Prop. 3, 7, 43 (4, 6, 43):

    collem,

    Col. 3, 13, 8:

    freta lacertis (in rowing),

    Verg. A. 5, 141:

    ex illā pecuniā magnam partem ad se vortit,

    Cic. Div. in Caecil. 17, 57.—Mid.: vertier ad lapidem, to turn or incline one's self towards, Lucr. 5, 1199:

    congressi... ad caedem vertuntur,

    Liv. 1, 7, 2; so,

    versi in fugam hostes,

    Tac. H. 2, 26; cf.:

    Philippis versa acies retro,

    Hor. C. 3, 4, 26:

    sinit hic violentis omnia verti Turbinibus,

    to whirl themselves about, Lucr. 5, 503:

    magnus caeli si vortitur orbis,

    id. 5, 510:

    vertitur interea caelum,

    revolves, Verg. A. 2, 250:

    squamarum serie a caudā ad caput versā,

    reaching, Plin. 28, 8, 30, § 119.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to turn:

    ne ea, quae reipublicae causa egerit, in suam contumeliam vertat,

    Caes. B. C. 1, 8:

    in suam rem litem vertendo,

    Liv. 3, 72, 2:

    usum ejus (olei) ad luxuriam vertere Graeci,

    Plin. 15, 4, 5, § 19; cf.:

    aliquid in rem vertere,

    turn to account, make profitable, Dig. 15, 3, 1 sqq.:

    edocere, quo sese vertant sortes,

    Enn. Trag. v. 64 Vahl.; Verg. A. 1, 671:

    ne sibi vitio verterent, quod abesset a patriā,

    Cic. Fam. 7, 6, 1:

    idque omen in Macedonum metum verterunt Tyrii,

    Curt. 4, 2, 13:

    in religionem vertentes comitia biennic habita,

    making a matter of religious scruple, Liv. 5, 14, 2:

    aquarum insolita magnitudo in religionem versa,

    id. 30, 38, 10; cf. id. 26, 11, 3:

    id ipsum quod iter belli esset obstructum, in prodigium et omen imminentium cladium vertebatur,

    Tac. H. 1, 86 fin.:

    vertere in se Cotyi data,

    to appropriate, id. A. 2, 64:

    perii! quid agam? quo me vertam?

    Ter. Hec. 4, 1, 1:

    quo se verteret, non habebat,

    Cic. Phil. 2, 29, 74; id. Div. 2, 72, 149:

    Philippus totus in Persea versus,

    inclined towards him, Liv. 40, 5, 9:

    toti in impetum atque iram versi,

    id. 25, 16, 19:

    si bellum omne eo vertat,

    id. 26, 12, 13:

    di vortant bene, Quod agas,

    cause to turn out well, prosper, Ter. Hec. 1, 2, 121; cf. infra, II. B.; so,

    in melius somnia,

    Tib. 3, 4, 95.—
    2.
    In partic.
    a.
    To turn, i. e. to change, aller, transform (syn. muto):

    Juppiter In Amphitruonis vortit sese imaginem,

    Plaut. Am. prol. 121:

    in anginam ego nunc me velim vorti,

    id. Most. 1. 3, 61:

    omnes natura cibos in corpora viva Vertit,

    Lucr. 2, 880: vertunt se fluvii frondes et pabula laeta In pecudes; vertunt pecudes [p. 1978] in corpora nostra Naturam, id. 2, 875 sq.; cf.:

    cum terra in aquam se vertit,

    Cic. N. D. 3, 12, 31:

    verte omnis tete in facies,

    Verg. A. 12, 891:

    ego, quae memet in omnia verti,

    id. ib. 7, 309:

    tot sese vertit in ora,

    id. ib. 7, 328:

    inque deum de bove versus erat,

    Ov. F. 5, 616:

    Auster in Africum se vertit,

    Caes. B. C. 3, 26 fin.; cf. Liv. 30, 24, 7:

    semina malorum in contrarias partes se vertere,

    Cic. Div. 2, 14, 33:

    omnia versa et mutata in pejorem partem,

    id. Rosc. Am. 36, 103:

    cur nunc tua quisquam Vertere jussa potest,

    Verg. A. 10, 35:

    hic continentiam et moderationem in superbiam ac lasciviam vertit,

    Curt. 6, 6, 1; cf.:

    fortuna hoc militiae probrum vertit in gloriam,

    id. 9, 10, 28:

    versus civitatis status,

    Tac. A. 1, 4:

    versis ad prospera fatis,

    Ov. H. 16, 89: solum, to change one's country, i. e. to emigrate or go into exile, Cic. Balb. 11, 28; Amm. 15, 3, 11 et saep.; v. solum. —With abl. (rare and poet.):

    nullā tamen alite verti Dignatur,

    Ov. M. 10, 157; cf.

    muto.—Prov.: in fumum et cinerem vertere,

    to turn into smoke, dissipate, Hor. Ep. 1, 15, 39.—Mid.:

    omnia vertuntur: certe vertuntur amores,

    Prop. 2, 8, 7 (9):

    saevus apertam In rabiem coepit verti jocus,

    Hor. Ep. 2, 1, 149.—
    b.
    To exchange, interchange: nos divitem istum meminimus adque iste pauperes nos;

    vorterunt sese memoriae,

    Plaut. Truc. 2, 1, 11; cf.:

    vorsis gladiis depugnarier,

    id. Cas. 2, 5, 36.—
    c.
    Of literary productions, to turn into another language, to translate (syn.:

    transfero, interpretor, reddo): Philemo scripsit, Plautus vortit barbare,

    Plaut. Trin. prol. 19:

    si sic verterem Platonem, ut verteruntnostri poëtae fabulas,

    Cic. Fin. 1, 3, 7:

    verti etiam multa de Graecis,

    id. Tusc. 2, 11, 26:

    annales Acilianos ex Graeco in Latinum sermonem vertit,

    Liv. 25, 39, 12.—
    d.
    To ply:

    stimulos sub pectore vertit Apollo,

    i. e. stimulates the fury, Verg. A. 6, 101.—
    e.
    In partic., like our to turn upside down, i. e. to overturn, overthrow, subvert, destroy (= everto):

    Callicratidas cum multa fecisset egregie, vertit ad extremum omnia,

    Cic. Off. 1, 24, 84:

    agerent, verterent cuncta,

    Tac. H. 1, 2; id. A. 2, 42; 3, 36:

    Cycnum Vi multā,

    Ov. M. 12, 139:

    fluxas Phrygiae res fundo,

    Verg. A. 10, 88; 1, 20; 2, 652:

    vertere ab imo moenia Trojae,

    id. ib. 5, 810:

    Ilion fatalis incestusque judex... vertit in pulverem,

    Hor. C. 3, 3, 20:

    proceras fraxinos,

    id. ib. 3, 25, 16:

    ab imo regna,

    Sen. Hippol. 562:

    Penates,

    id. Troad. 91:

    puppem,

    Luc. 3, 650:

    fortunas,

    Amm. 28, 3, 1.—
    f.
    Mid., from the idea of turning round in a place, to be engaged in, to be in a place or condition; also to turn, rest, or depend upon a thing:

    jam homo in mercaturā vortitur,

    Plaut. Most. 3, 1, 109:

    res in periculo vortitur,

    id. Merc. 1, 2, 12; Phaedr. 2, 8, 19; so,

    res vertitur in majore discrimine,

    Liv. 6, 36, 7:

    ipse catervis Vertitur in mediis,

    Verg. A. 11, 683:

    omnia in unius potestate ac moderatione vertentur,

    Cic. Verr. 1, 7, 20; so,

    spes civitatis in dictatore,

    Liv. 4, 31, 4:

    totum id in voluntate Philippi,

    id. 37, 7, 8:

    causa in jure,

    Cic. Brut. 39, 145:

    hic victoria,

    Verg. A. 10, 529:

    cum circa hanc consultationem disceptatio omnis verteretur,

    Liv. 36, 7, 1:

    puncto saepe temporis maximarum rerum momenta verti,

    id. 3, 27, 7.— Impers.:

    vertebatur, utrum manerent in Achaico concilio Lacedaemonii, an, etc.,

    Liv. 39, 48, 3.—
    g.
    To ascribe, refer:

    quae fuerunt populis magis exitio quam fames morbique, quaeque alia in deum iras velut ultima malorum vertunt,

    Liv. 4, 9, 3 Weissenb. ad loc.:

    cum omnium secundorum adversorumque in deos verterent,

    id. 28, 11, 1.—
    h.
    = considero; exercitum majorum more vortere, Sall. ap. Serv. ad Verg. A. 5, 408 dub. (Sall. H. inc. 51 Dietsch ad loc.).
    II. A.
    Lit.:

    depulsi aemulatione alio vertunt,

    Tac. A. 1, 18:

    eoque audaciae provectum ut verteret, etc.,

    id. ib. 4, 10:

    utinam mea vocula dominae vertat in auriculas!

    Prop. 1, 16, 28:

    versuros extemplo in fugam omnes ratus,

    Liv. 38, 26, 8 (but in Lucr. 5, 617 the correct read. is cancri se ut vortat).—
    B.
    Trop., to turn, change, etc.:

    jam verterat fortuna,

    Liv. 5, 49, 5:

    libertatem aliorum in suam vertisse servitutem conquerebantur,

    id. 2, 3, 3:

    totae solidam in glaciem vertere lacunae,

    Verg. G. 3, 365: verterat pernicies in accusatorem, Tac. A. 11, 37:

    quod si esset factum, detrimentum in bonum verteret,

    Caes. B. C. 3, 73 fin.:

    ea ludificatio veri in verum vertit,

    Liv. 26, 6, 16: talia incepta, ni in consultorem vertissent, reipublicae pestem factura, against, Sall. H. inc. 89 Dietsch:

    neque inmerito suum ipsorum exemplum in eos versurum,

    Liv. 7, 38, 6:

    si malus est, male res vortunt, quas agit,

    turn out badly, Plaut. Pers. 4, 1, 5; so,

    quae res tibi vertat male,

    Ter. Ad. 2, 1, 37:

    quod bene vertat, castra Albanos Romanis castris jungere jubet (= cum bonis omnibus),

    Liv. 1, 28, 1; 3, 62, 5; 3, 35, 8:

    quod bene verteret,

    Curt. 5, 4, 12; 7, 11, 14:

    hos illi (quod nec vertat bene), mittimus haedos,

    Verg. E. 9, 6.—
    b.
    Annus, mensis vertens, the course or space of a year, of a month:

    anno vertente sine controversiā (petisses),

    Cic. Quint. 12, 40; so,

    anno vertente,

    id. N. D. 2, 20, 53; Nep. Ages. 4, 4; cf.:

    apparuisse numen deorum intra finem anni vertentis,

    Cic. Phil. 13, 10, 22:

    tu si hanc emeris, Numquam hercle hunc mensem vortentem, credo, servibit tibi,

    Plaut. Pers. 4, 4, 76; Macr. S. 1, 14.—
    (β).
    Pregn.: annus vertens, the great year or cycle of the celestial bodies (a space of 15,000 solar years), Cic. Rep. 6, 22, 24.—Hence, ver-sus ( vors-), or (much less freq.) ver-sum ( vors-), adv., turned in the direction of, towards a thing; usu. after the name of a place to which motion is directed (orig. a part., turned towards, facing, etc., and so always in Livy; cf. Liv. 1, 18, 6 Weissenb. ad loc.; 1, 41, 4; 9, 2, 15).
    A.
    Form versus (vors-).
    1.
    After ad and acc.:

    T. Labienum ad Oceanum versus... proficisci jubet,

    Caes. B. G. 6, 33: ad Alpes versus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 2:

    ad Cercinam insulam versus, Auct. B. Afr. 8, 3: ad Cordubam versus, Auct. B. Hisp. 11: modo ad Urbem, modo in Galliam versus,

    Sall. C. 56, 4. —
    2.
    After in and acc.:

    in agrum versus,

    Varr. R. R. 3, 5, 10:

    in forum versus,

    Cic. Lael. 25, 96:

    in Arvernos versus,

    Caes. B. G. 7, 8: si in urbem versus venturi erunt, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 78 (82), 3.—
    3.
    After acc. alone (class. only with names of towns and small islands):

    verti me a Minturnis Arpinum versus,

    Cic. Att. 16, 10, 1:

    Brundisium versus,

    id. Fam. 11, 27, 3:

    Ambraciam versus,

    Caes. B. C. 3, 36:

    Massiliam versus,

    id. ib. 2, 3:

    Narbonem versus,

    id. B. G. 7, 7.—
    4.
    After other advv.:

    deorsum versus,

    Cato, R. R. 156, 4:

    sursum versus,

    Cic. Or. 39, 135:

    dimittit quoquo versus legationes,

    Caes. B. G. 7, 4:

    ut quaedam vocabula utroque versus dicantur,

    Gell. 5, 12, 10; cf. the adverbs deorsum, sursum, etc.—
    B.
    Form versum (vors-).
    1.
    After ad and acc.:

    animadvertit fugam ad se versum fieri,

    Sall. J. 58, 4.—
    2.
    After other advv.:

    cunas rursum vorsum trahere,

    Plaut. Am. 5, 1, 60 (63):

    lumbis deorsum versum pressis,

    Varr. R. R. 2, 7, 5:

    vineam sursum vorsum semper ducito,

    Cato, R. R. 33, 1:

    cum undique versum circumfluat,

    Gell. 12, 13, 20:

    utroque vorsum rectum est ingenium meum,

    Plaut. Capt. 2, 3, 8.
    Versus is said by many lexicons to be also a prep.
    , but no ancient authority can be safely cited for this use. The true readings are:

    in Italiam versus,

    Cic. Fam. 4, 12, 1:

    adversus aedem,

    Liv. 8, 20, 8:

    in forum versus,

    Plin. 10, 43, 60, § 121; and perh. in oppidum, Auct. B. Hisp. 21.

    Lewis & Short latin dictionary > verto

  • 11 converto

    con-verto ( - vorto), ti, sum, 3, v. a. and n.
    I.
    Act., to turn or whirl round, to wheel about, to cause to turn, to turn back, reverse; and with the designation of the terminus in quem, to turn or direct somewhere, to direct to or towards, to move or turn to, etc. (very freq. in all perr. and species of composition).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.
    a.
    With a simple acc.:

    caelos omnes,

    Lucr. 2, 1097; cf.:

    in infimo orbe luna convertitur,

    Cic. Rep. 6, 17, 17; id. Ac. 2, 39, 123; cf.:

    minore sonitu quam putaram, orbis hic in re publicā est conversus,

    id. Att. 2, 9, 1:

    manum,

    Quint. 11, 3, 100:

    reddita inclusarum ex speluncā boum vox Herculem convertit,

    Liv. 1, 7, 7:

    ter se convertit,

    Ov. M. 7, 189:

    crines calamistro,

    i. e. to curl, Petr. 102, 15 et saep.—
    b.
    With the designation of the terminus in quem.
    (α).
    By in:

    equos frenis in hostes,

    Lucr. 5, 1317:

    naves in eam partem,

    Caes. B. G. 3, 15:

    ferrum in me,

    Verg. A. 9, 427:

    omnium ora atque oculos in aliquem,

    Cic. Cat. 4, 1, 1 (cf. under B. 1.):

    iter in provinciam,

    Caes. B. G. 7, 56:

    se in Phrygiam,

    Nep. Ages. 3, 2 et saep.—Medial:

    in fugam nemo convortitur,

    Plaut. Am. 1, 1, 83 Fleck.—
    (β).
    By ad:

    ad hunc se confestim a Pulfione omnis multitudo convertit,

    Caes. B. G. 5, 44, 10:

    eam materiam ad hostem,

    id. ib. 3, 29:

    colla ad freta,

    Ov. M. 15, 516:

    tum bis ad occasum, bis se convertit ad ortum,

    id. ib. 14, 386:

    nos ad judicem,

    Quint. 11, 3, 157 et saep.—
    * (γ).
    By contra:

    tigna contra vim atque impetum fluminis,

    Caes. B. G. 4, 17, 5.—
    (δ).
    By sub:

    cursum sub terras,

    Lucr. 5, 654.—
    (ε).
    By the dat.:

    majus lumen in diem nobis luna,

    Lucr. 5, 706.—Medial:

    Zephyro convertitur ales Itque super Libyen,

    Luc. 9, 689.—
    (ζ).
    By local adv.:

    aspectum facile quo vellent,

    Cic. N. D. 2, 57, 142.—
    (η).
    By the acc. alone:

    se domum,

    Ter. Ad. 2, 4, 22.—
    2.
    In partic.
    a.
    Milit. t. t.: convertere signa, aciem, etc., to wheel about, change the direction of a march:

    conversa signa in hostes inferre,

    Caes. B. G. 2, 26:

    Romani conversa signa bipartito intulerunt,

    id. ib. 1, 25:

    reliquos sese convertere cogunt,

    to retreat, id. B. C. 1, 46:

    cum conversis signis retro in urbem rediretur,

    Liv. 8, 11, 4; cf.:

    convertunt inde signa,

    id. 3, 54, 10 Drak. ad loc. (where Weissenb. ex conj., convellunt):

    aciem,

    id. 42, 57, 12; so,

    aciem in fugam,

    Caes. B. G. 1, 52. —
    b.
    Rhet. t. t., of words, to transpose, interchange:

    non modo mutare quaedam verba, sed extendere, corripere, convertere, dividere cogitur (poësis),

    Quint. 10, 1, 29.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.:

    ut ab eo quod agitur avertat animos, ut saepe in hilaritatem risumve convertat,

    Cic. Or. 40, 138; so,

    risum in judicem,

    id. de Or. 2, 60, 245:

    omnem orationem transduxi et converti in increpandam Caepionis fugam,

    id. ib. 2, 48, 199:

    rationem in fraudem malitiamque,

    to employ, id. N. D. 3, 31, 78; cf. id. Rosc. Am. 39, 114 and 115:

    beneficium in injuriam,

    Sen. Ben. 2, 13, 1 et saep.:

    animos imperitorum ad deorum cultum a vitae pravitate,

    Cic. N. D. 1, 27, 77; cf. Liv. 24, 4, 4 and 9: qui eas copias, quas diu simulatione rei publicae comparabant, subito ad patriae periculum converterunt, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, a, 5 fin.:

    facultatem dicendi ad hominum perniciem,

    Quint. 2, 20, 2 et saep.:

    ingenium et studium ad causas agendas,

    Tac. Or. 14 et saep.:

    se aliquando ad timorem, numquam ad sanitatem,

    Cic. Sull. 5, 17; id. Fam. 3, 10, 10:

    se ad philosophos,

    id. Fin. 5, 3, 7; cf. id. Q. Fr. 3, 5, 5 et saep.:

    quocumque te animo et cogitatione converteris,

    Cic. de Or. 1, 2, 6:

    aculeum testimonii sui,

    id. Fl. 34, 86:

    argumentum,

    Gell. 5, 10, 3.—Of turning to the political support of any one:

    tota civitas se ad eos convertisse videretur,

    Nep. Att. 8, 1; cf. Cic. Rep. 6, 12, 12; Sen. Clem. 1, 4, 3; cf.:

    fama hujus rei convertit ad Masinissam Numidas,

    Liv. 29, 30, 7.— Pass. in mid. sense:

    cuncta ad victoris opes conversa,

    Tac. H. 3, 44.—In eccl. Lat., to convert to Christianity, etc.:

    aliquem ad fidem Christi,

    Hier. in Philem. 5, 10 sq. —Esp. freq. of turning or arresting the attention:

    illud intellego, omnium ora in me convorsa esse,

    Sall. J. 85, 5:

    converterat Cn. Pompeii persona totum in se terrarum orbem,

    Vell. 2, 31, 1:

    proximas (provincias) in se,

    Suet. Vesp. 4 al.: nihil opus est, ad continendas custodias plures commilitones converti, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 20 (31), 1:

    omnium oculos ad se,

    Nep. Alcib. 3, 5.—And with inanimate things as subjects:

    cum aliqua iis ampla et honesta res objecta totos ad se convertit et rapit,

    Cic. Off. 2, 10, 37.—Since the Aug. per. also freq. with a simple acc.:

    sive elephas albus volgi converteret ora,

    Hor. Ep. 2, 1, 196; Suet. Calig. 35; cf. Liv. 26, 29, 2:

    animos,

    id. 29, 26, 5:

    homines quaqua iret,

    Suet. Tit. 5.—
    2.
    Pregn., to change the nature of a thing; i. e. to change, alter, transform, turn.
    (α).
    With a simple acc.:

    omnes Res ita convortant formas mutentque colores,

    Lucr. 2, 1005; cf. id. 1, 678:

    omnia,

    id. 4, 441:

    tellus induit ignotas hominum conversa figuras,

    Ov. M. 1, 88:

    humanam vicem (venena),

    Hor. Epod. 5, 88:

    rem,

    Cic. Att. 8, 13, 2:

    rem publicam,

    to bring into disorder, id. Fl. 38, 94:

    hunc ordinem,

    Quint. 7, 2, 15:

    animum avaritiā,

    Sall. J. 29, 1:

    vitae viam,

    Hor. Ep. 1, 17, 26:

    studia,

    id. A. P. 166 et saep.:

    conversi animum vultumque,

    Tac. H. 1, 85: castra castris, to change camp with camp (i. e. to establish new camps by constantly removing), Caes. B. C. 1, 81.—

    In gram.: casus conversi, = casus obliqui,

    the cases which undergo a change of form, Cic. N. D. 2, 25, 64.—
    (β).
    With ad:

    nisi si id putas, non posse jam ad salutem convorti hoc malum,

    Ter. And. 4, 1, 48:

    poena omnis oculorum ad caecitatem mentis est conversa,

    Cic. Dom. 40, 105:

    mater magna, cujus ludi violati, polluti, paene ad caedem et ad funus civitatis conversi sunt,

    id. Har. Resp. 11, 24:

    quod ad perniciem suam fuerat cogitatum, id ad salutem convertit,

    Nep. Dat. 6, 8.—
    (γ).
    With in:

    si antequam tumor discutiatur in suppurationem convertitur,

    Col. 6, 17, 6:

    jam ego me convortam in hirudinem,

    Plaut. Ep. 2, 2, 4:

    deum sese in hominem,

    Ter. Eun. 3, 5, 40:

    Hecubam in canem,

    Cic. Tusc. 3, 26, 63:

    terras in freti formam,

    Ov. M. 11, 209:

    deum (sc. Jovem) in pretium (i. e. aurum),

    Hor. C. 3, 16, 8:

    vim morbi in quartanam,

    Cic. Fam. 16, 11, 1 et saep.:

    crimen in laudem,

    id. Fl. 29, 70:

    amicitiae se in graves inimicitias,

    id. Lael. 21, 78; Quint. 12, 1, 2 et saep.—
    b.
    Of written works, to translate:

    converti ex Atticis duorum eloquentissimorum nobilissimas orationes... nec converti ut interpres, sed ut orator, etc.,

    Cic. Opt. Gen. 5, 14:

    orationes e Graeco,

    id. ib. 6, 18:

    aliqua de Graecis,

    id. Fin. 1, 2, 6:

    librum in Latinum,

    id. Off. 2, 24, 87; id. Tusc. 3, 14, 29; cf. id. Fin. 1, 2, 5; id. N. D. 2, 41, 104.—
    II.
    Neutr., to relurn (rare).
    A.
    Lit.:

    inde (imago) retro rursum redit et convertit eodem,

    Lucr. 4, 334 (Lachm. conj. convertitur):

    clam cum paucis ad pedites convortit,

    Sall. J. 101, 6:

    in regnum suum,

    id. ib. 20, 4:

    convortit Varro,

    Sil. 9, 645:

    ad me,

    Gell. 1, 26, 3.—
    B.
    Trop.
    1.
    To return, turn:

    in amicitiam atque in gratiam,

    Plaut. Stich. 3, 1, 18:

    ad sapientiora,

    Tac. A. 3, 55.—
    2.
    To change, turn:

    hoc vitium huic uni in bonum convertebat,

    Cic. Brut. 38, 141; id. de Or. 3, 29, 114; id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 9, 17:

    regium imperium in superbiam dominationemque,

    Sall. C. 6, 7 Kritz:

    ne ista vobis mansuetudo et misericordia... in miseriam convortet,

    id. ib. 52, 27:

    ad aliquem, of political support,

    Cic. Planc. 20, 50; Tac. A. 12, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > converto

  • 12 convorto

    con-verto ( - vorto), ti, sum, 3, v. a. and n.
    I.
    Act., to turn or whirl round, to wheel about, to cause to turn, to turn back, reverse; and with the designation of the terminus in quem, to turn or direct somewhere, to direct to or towards, to move or turn to, etc. (very freq. in all perr. and species of composition).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.
    a.
    With a simple acc.:

    caelos omnes,

    Lucr. 2, 1097; cf.:

    in infimo orbe luna convertitur,

    Cic. Rep. 6, 17, 17; id. Ac. 2, 39, 123; cf.:

    minore sonitu quam putaram, orbis hic in re publicā est conversus,

    id. Att. 2, 9, 1:

    manum,

    Quint. 11, 3, 100:

    reddita inclusarum ex speluncā boum vox Herculem convertit,

    Liv. 1, 7, 7:

    ter se convertit,

    Ov. M. 7, 189:

    crines calamistro,

    i. e. to curl, Petr. 102, 15 et saep.—
    b.
    With the designation of the terminus in quem.
    (α).
    By in:

    equos frenis in hostes,

    Lucr. 5, 1317:

    naves in eam partem,

    Caes. B. G. 3, 15:

    ferrum in me,

    Verg. A. 9, 427:

    omnium ora atque oculos in aliquem,

    Cic. Cat. 4, 1, 1 (cf. under B. 1.):

    iter in provinciam,

    Caes. B. G. 7, 56:

    se in Phrygiam,

    Nep. Ages. 3, 2 et saep.—Medial:

    in fugam nemo convortitur,

    Plaut. Am. 1, 1, 83 Fleck.—
    (β).
    By ad:

    ad hunc se confestim a Pulfione omnis multitudo convertit,

    Caes. B. G. 5, 44, 10:

    eam materiam ad hostem,

    id. ib. 3, 29:

    colla ad freta,

    Ov. M. 15, 516:

    tum bis ad occasum, bis se convertit ad ortum,

    id. ib. 14, 386:

    nos ad judicem,

    Quint. 11, 3, 157 et saep.—
    * (γ).
    By contra:

    tigna contra vim atque impetum fluminis,

    Caes. B. G. 4, 17, 5.—
    (δ).
    By sub:

    cursum sub terras,

    Lucr. 5, 654.—
    (ε).
    By the dat.:

    majus lumen in diem nobis luna,

    Lucr. 5, 706.—Medial:

    Zephyro convertitur ales Itque super Libyen,

    Luc. 9, 689.—
    (ζ).
    By local adv.:

    aspectum facile quo vellent,

    Cic. N. D. 2, 57, 142.—
    (η).
    By the acc. alone:

    se domum,

    Ter. Ad. 2, 4, 22.—
    2.
    In partic.
    a.
    Milit. t. t.: convertere signa, aciem, etc., to wheel about, change the direction of a march:

    conversa signa in hostes inferre,

    Caes. B. G. 2, 26:

    Romani conversa signa bipartito intulerunt,

    id. ib. 1, 25:

    reliquos sese convertere cogunt,

    to retreat, id. B. C. 1, 46:

    cum conversis signis retro in urbem rediretur,

    Liv. 8, 11, 4; cf.:

    convertunt inde signa,

    id. 3, 54, 10 Drak. ad loc. (where Weissenb. ex conj., convellunt):

    aciem,

    id. 42, 57, 12; so,

    aciem in fugam,

    Caes. B. G. 1, 52. —
    b.
    Rhet. t. t., of words, to transpose, interchange:

    non modo mutare quaedam verba, sed extendere, corripere, convertere, dividere cogitur (poësis),

    Quint. 10, 1, 29.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.:

    ut ab eo quod agitur avertat animos, ut saepe in hilaritatem risumve convertat,

    Cic. Or. 40, 138; so,

    risum in judicem,

    id. de Or. 2, 60, 245:

    omnem orationem transduxi et converti in increpandam Caepionis fugam,

    id. ib. 2, 48, 199:

    rationem in fraudem malitiamque,

    to employ, id. N. D. 3, 31, 78; cf. id. Rosc. Am. 39, 114 and 115:

    beneficium in injuriam,

    Sen. Ben. 2, 13, 1 et saep.:

    animos imperitorum ad deorum cultum a vitae pravitate,

    Cic. N. D. 1, 27, 77; cf. Liv. 24, 4, 4 and 9: qui eas copias, quas diu simulatione rei publicae comparabant, subito ad patriae periculum converterunt, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, a, 5 fin.:

    facultatem dicendi ad hominum perniciem,

    Quint. 2, 20, 2 et saep.:

    ingenium et studium ad causas agendas,

    Tac. Or. 14 et saep.:

    se aliquando ad timorem, numquam ad sanitatem,

    Cic. Sull. 5, 17; id. Fam. 3, 10, 10:

    se ad philosophos,

    id. Fin. 5, 3, 7; cf. id. Q. Fr. 3, 5, 5 et saep.:

    quocumque te animo et cogitatione converteris,

    Cic. de Or. 1, 2, 6:

    aculeum testimonii sui,

    id. Fl. 34, 86:

    argumentum,

    Gell. 5, 10, 3.—Of turning to the political support of any one:

    tota civitas se ad eos convertisse videretur,

    Nep. Att. 8, 1; cf. Cic. Rep. 6, 12, 12; Sen. Clem. 1, 4, 3; cf.:

    fama hujus rei convertit ad Masinissam Numidas,

    Liv. 29, 30, 7.— Pass. in mid. sense:

    cuncta ad victoris opes conversa,

    Tac. H. 3, 44.—In eccl. Lat., to convert to Christianity, etc.:

    aliquem ad fidem Christi,

    Hier. in Philem. 5, 10 sq. —Esp. freq. of turning or arresting the attention:

    illud intellego, omnium ora in me convorsa esse,

    Sall. J. 85, 5:

    converterat Cn. Pompeii persona totum in se terrarum orbem,

    Vell. 2, 31, 1:

    proximas (provincias) in se,

    Suet. Vesp. 4 al.: nihil opus est, ad continendas custodias plures commilitones converti, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 20 (31), 1:

    omnium oculos ad se,

    Nep. Alcib. 3, 5.—And with inanimate things as subjects:

    cum aliqua iis ampla et honesta res objecta totos ad se convertit et rapit,

    Cic. Off. 2, 10, 37.—Since the Aug. per. also freq. with a simple acc.:

    sive elephas albus volgi converteret ora,

    Hor. Ep. 2, 1, 196; Suet. Calig. 35; cf. Liv. 26, 29, 2:

    animos,

    id. 29, 26, 5:

    homines quaqua iret,

    Suet. Tit. 5.—
    2.
    Pregn., to change the nature of a thing; i. e. to change, alter, transform, turn.
    (α).
    With a simple acc.:

    omnes Res ita convortant formas mutentque colores,

    Lucr. 2, 1005; cf. id. 1, 678:

    omnia,

    id. 4, 441:

    tellus induit ignotas hominum conversa figuras,

    Ov. M. 1, 88:

    humanam vicem (venena),

    Hor. Epod. 5, 88:

    rem,

    Cic. Att. 8, 13, 2:

    rem publicam,

    to bring into disorder, id. Fl. 38, 94:

    hunc ordinem,

    Quint. 7, 2, 15:

    animum avaritiā,

    Sall. J. 29, 1:

    vitae viam,

    Hor. Ep. 1, 17, 26:

    studia,

    id. A. P. 166 et saep.:

    conversi animum vultumque,

    Tac. H. 1, 85: castra castris, to change camp with camp (i. e. to establish new camps by constantly removing), Caes. B. C. 1, 81.—

    In gram.: casus conversi, = casus obliqui,

    the cases which undergo a change of form, Cic. N. D. 2, 25, 64.—
    (β).
    With ad:

    nisi si id putas, non posse jam ad salutem convorti hoc malum,

    Ter. And. 4, 1, 48:

    poena omnis oculorum ad caecitatem mentis est conversa,

    Cic. Dom. 40, 105:

    mater magna, cujus ludi violati, polluti, paene ad caedem et ad funus civitatis conversi sunt,

    id. Har. Resp. 11, 24:

    quod ad perniciem suam fuerat cogitatum, id ad salutem convertit,

    Nep. Dat. 6, 8.—
    (γ).
    With in:

    si antequam tumor discutiatur in suppurationem convertitur,

    Col. 6, 17, 6:

    jam ego me convortam in hirudinem,

    Plaut. Ep. 2, 2, 4:

    deum sese in hominem,

    Ter. Eun. 3, 5, 40:

    Hecubam in canem,

    Cic. Tusc. 3, 26, 63:

    terras in freti formam,

    Ov. M. 11, 209:

    deum (sc. Jovem) in pretium (i. e. aurum),

    Hor. C. 3, 16, 8:

    vim morbi in quartanam,

    Cic. Fam. 16, 11, 1 et saep.:

    crimen in laudem,

    id. Fl. 29, 70:

    amicitiae se in graves inimicitias,

    id. Lael. 21, 78; Quint. 12, 1, 2 et saep.—
    b.
    Of written works, to translate:

    converti ex Atticis duorum eloquentissimorum nobilissimas orationes... nec converti ut interpres, sed ut orator, etc.,

    Cic. Opt. Gen. 5, 14:

    orationes e Graeco,

    id. ib. 6, 18:

    aliqua de Graecis,

    id. Fin. 1, 2, 6:

    librum in Latinum,

    id. Off. 2, 24, 87; id. Tusc. 3, 14, 29; cf. id. Fin. 1, 2, 5; id. N. D. 2, 41, 104.—
    II.
    Neutr., to relurn (rare).
    A.
    Lit.:

    inde (imago) retro rursum redit et convertit eodem,

    Lucr. 4, 334 (Lachm. conj. convertitur):

    clam cum paucis ad pedites convortit,

    Sall. J. 101, 6:

    in regnum suum,

    id. ib. 20, 4:

    convortit Varro,

    Sil. 9, 645:

    ad me,

    Gell. 1, 26, 3.—
    B.
    Trop.
    1.
    To return, turn:

    in amicitiam atque in gratiam,

    Plaut. Stich. 3, 1, 18:

    ad sapientiora,

    Tac. A. 3, 55.—
    2.
    To change, turn:

    hoc vitium huic uni in bonum convertebat,

    Cic. Brut. 38, 141; id. de Or. 3, 29, 114; id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 9, 17:

    regium imperium in superbiam dominationemque,

    Sall. C. 6, 7 Kritz:

    ne ista vobis mansuetudo et misericordia... in miseriam convortet,

    id. ib. 52, 27:

    ad aliquem, of political support,

    Cic. Planc. 20, 50; Tac. A. 12, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > convorto

  • 13 contorqueo

    contorquere, contorsi, contortus V TRANS
    stir up/agitate, make rough (sea); utter with vigor; turn about/sway (emotions); twist, make twisted/crooked; twirl/whirl, rotate/move in arc; brandish; fling

    Latin-English dictionary > contorqueo

См. также в других словарях:

  • whirl-about — whirlˈ about noun 1. The act of whirling about 2. Anything that turns round rapidly • • • Main Entry: ↑whirl …   Useful english dictionary

  • whirl — whirl1 [wə:l US wə:rl] v [Date: 1200 1300; Origin: Probably from a Scandinavian language] 1.) [I and T] to turn or spin around very quickly, or to make someone or something do this ▪ We watched the seagulls whirling and shrieking over the harbour …   Dictionary of contemporary English

  • Whirl (Transformers) — Whirl is the name of a fictional character from the Transformers universes.Transformers: Generation 1Transformers character name =Whirl caption =Whirl Box Art affiliation =Autobot subgroup =Deluxe Vehicles Micro Vehicles Wreckers rank = function …   Wikipedia

  • whirl — ► VERB 1) move rapidly round and round. 2) (of the head or mind) seem to spin round. ► NOUN 1) a rapid movement round and round. 2) frantic activity: the mad social whirl. 3) a sweet or biscuit with a spiral shape. ● …   English terms dictionary

  • whirl|a|bout — «HWURL uh BOWT», noun, adjective. –n. 1. the act of whirling about. 2. something that whirls about, or is in a whirl. –adj. characterized by whirling about …   Useful english dictionary

  • Whirl — Whirl, v. i. [1913 Webster] 1. To be turned round rapidly; to move round with velocity; to revolve or rotate with great speed; to gyrate. The whirling year vainly my dizzy eyes pursue. J. H. Newman. [1913 Webster] The wooden engine flies and… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • whirl — 1 verb 1 (I, T) to spin around very quickly, or to make something do this (+ about/around/toward etc): The snowflakes whirled around as they fell to the ground. | whirl sth about/around/away etc: Jim whirled the bike around. 2 (I) if your head is …   Longman dictionary of contemporary English

  • whirl — I UK [wɜː(r)l] / US [wɜrl] / US [hwɜrl] verb Word forms whirl : present tense I/you/we/they whirl he/she/it whirls present participle whirling past tense whirled past participle whirled * 1) [intransitive/transitive] to spin quickly in circles… …   English dictionary

  • whirl — whirl1 [ wɜrl, hwɜrl ] verb * 1. ) intransitive or transitive to spin quickly in circles: Whirling gracefully, they crossed the dance floor. He whirled the sword around his head. 2. ) intransitive or transitive to turn quickly, usually to look at …   Usage of the words and phrases in modern English

  • whirl — [[t](h)wɜrl, wɜrl[/t]] v. i. 1) to spin or rotate rapidly 2) to turn about or aside quickly 3) to move or be carried rapidly along: to whirl down the freeway[/ex] 4) to experience confusion or dizziness: My head is whirling[/ex] 5) to cause to… …   From formal English to slang

  • whirl — whirler, n. whirlingly, adv. /hwerrl, werrl/, v.i. 1. to turn around, spin, or rotate rapidly: The merry go round whirled noisily. 2. to turn about or aside quickly: He whirled and faced his pursuers. 3. to move, travel, or be carried rapidly… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»